Beautiful Mistake - PROLOG

Zamknęłam za sobą szklane drzwi kabiny i odkręciłam wodę. Zimny strumień oblał moje nagie plecy i ramiona, przyprawiając o nieprzyjemne dreszcze. Zakryłam twarz dłońmi i pozwoliłam każdej komórce mojego ciała odczuć chłód. Musiałam pilnować, by nie przegapić momentu, w którym organizm zaakceptuje niewłaściwą temperaturę i przestanie zwracać na nią uwagę.

Nie chciałam tego. Nie chciałam przyzwyczaić się do chłodu.

Przypomniałam sobie, jak będąc małą dziewczynką spotkałam staruszkę z chorą nogą. Kulała i musiała używać laski, więc pomogłam jej zejść po schodach.

-Ta chora noga musi bardzo panią boleć – zauważyłam, gdy byłyśmy już na dole.

-Skąd - uśmiechnęła się dobrotliwie - Na początku bolała jak diabli, ale potem jakoś przywykłam.

A czy można przyzwyczaić do zdrady?

Słona łza spłynęła po moim policzku. Gwałtownym ruchem zakręciłam zimną wodę i włączyłam gorącą. Ukrop zdawał się wypalać moją skórze.

Takie było właśnie moje życie. Zimne i gorące. Pełne skrajnych uczuć, z których oba były zbyt intensywne, by do nich przywyknąć, by na nie zobojętnieć.

Kocham i nienawidzę.

Pomagam i niszczę.

Patrzę i zasłaniam oczy.

Słucham i zagłuszam.

Dotrzymuję tajemnic i łamię przysięgi.

Nie mogę przywyknąć do kłamstwa.

Nie mogę zagłuszyć wyrzutów sumienia.

Nie mogę zaakceptować błędów, które popełniam.

Ale nie mogę też niczego naprawić. To jak gwóźdź wbity w moje serce. Jeśli go nie wyjmę, zawsze będzie sprawiać ból. Jeśli się go pozbędę, nastąpi krwotok, zbyt silny by go zatamować.

-Rose! - Maddy uderzyła z poirytowaniem w drzwi łazienki. - Wychodź stamtąd! Nie jesteś sama!

-Jeszcze chwila! - odpowiedziałam.

Chwilę później otarłam łzy, osuszyłam ciało, założyłam ubranie i moją maskę. Maskę, za którą ukrywam całe moje rozdarcie i cały ból.

Ten ból nie jest fizyczny.

Nie można do niego przywyknąć.

*****************

A więc jestem! Postanowiłam wrzucić tą krótką zapowiedź nowego opka już teraz, ale szczerze mówiąc kiedy ruszy całe opowiadanie nie mam pojęcia. Pewnie w ciągu miesiąca, bo na wyjazd się nie dostałam.
Anyway, jeśli podoba wam się zwiastun (nie jestem pewna czy dobrą muzykę wzięłam) i prolog to proszę, błagam, proszę i błagam, podawajcie linka dalej, bo tym razem do czytania zapraszam wszystkich z wszystkich fandomów i włożę w nie naprawdę wiele serca. Możecie się spodziewać czegoś nieco innego od Smile of Harry, choć wciąż w podobnym klimacie. Zresztą, przekonacie się same J mam nadzieję ;)
Pewnie niedługo napiszę TL-reklamę więc jakby co też kilknijcie RT, tak w ramach popołudniowej życzliwości, ok.?  
Kocham was bardzo, dajcie znać co o tym myślicie.

ps. chyba pierwszy raz w historii tego bloga nie spóźniłam się z nn hahah